"Aleksja pomaga nam odkrywać zawsze młode oblicze Chrystusa"

Za zgodą Ojca Świętego Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych ogłosiła (5 VII 2018) dekrety zatwierdzające heroiczność cnót czworga Sług Bożych. Tym razem są one dość niezwykłe, ponieważ wszyscy czworo to osoby świeckie. Są to seminarzysta, polityk oraz dwoje nastolatków.

Czcigodna Służebnica Boża Aleksja González-Barros (1971-1985)

Seminarzysta to Pietro Di Vitale. Urodził się w 1916 r. Pochodził z Sycylii. Był tercjarzem franciszkańskim i członkiem Akcji Katolickiej. Zmarł w wieku 23 lat.

Giorgio La Pira był jedną z czołowych postaci powojennej chadecji we Włoszech. On również pochodził z Sycylii. Urodził się w 1904 r. W młodości przeżył głębokie nawrócenie. Studia ukończył na Uniwersytecie Florenckim. Wraz z innymi katolickim intelektualistami walczył przeciwko faszyzmowi, na przykład otwarcie sprzeciwił się niemieckiej inwazji na Polskę. Po wojnie był jednym z głównych polityków chrześcijańskiej demokracji. Pełnił między innymi urząd burmistrza Florencji. Zmarł w 1977 r.
Do grona sług Bożych zaliczona też została hiszpańska nastolatka Aleksja González-Barros y González. Urodziła się w 1971 r. w Madrycie. Kiedy w wieku trzynastu lat zapadła na chorobę nowotworową, w pełni zdała się na wolę Bożą, ofiarując swe cierpienia za Kościół, Jana Pawła II i bliźnich. Zmarła w 1985 r.

Ostatni ze Sług Bożych zmarł przed niespełna dwunastu laty. Carlo Acutis był Włochem, urodził się w 1991 r. Mając siedem lat przyjął Pierwszą Komunię. Od tego dnia codziennie uczestniczył we Mszy św., często modlił się przed Najświętszym Sakramentem i odmawiał różaniec. Był zafascynowany informatyką. Stworzył szereg stron internetowych o świętych i cudach eucharystycznych. Zamarł na białaczkę, mając zaledwie 15 lat.


Czcigodna Służebnica Boża Aleksja nie należała do Opus Dei, choć starała się stosować nauczanie św. Josemarii. W miarę swych możliwości korzystała z formacji Opus Dei. Stowarzyszenie promujące proces beatyfikacyjny Aleksji w archidiecezji madryckiej wyraziło swą radość i przekonanie, że "wiele ludzi na całym świecie przyłączy się do naszego dziękczynienia Bogu".

Aleksja González-Barros y González urodziła się 7 marca 1971 r. w Madrycie jako siódme dziecko w głęboko wierzącej katolickiej rodzinie; dwoje rodzeństwa poprzedziło ją w drodze do Nieba.

Od czwartego roku życia aż do chwili, kiedy zachorowała, uczęszczała do szkoły Jezusa Mistrza prowadzonej przez siostry z Towarzystwa św. Teresy od Jezusa, którą Aleksja darzyła szczególnym nabożeństwem.

Pierwszą Komunię świętą przyjęła 8 maja 1979 r. w Rzymie, w krypcie Kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju, gdzie wówczas spoczywały doczesne szczątki Założyciela Opus Dei, którego darzyła wielką czcią. Jego nauczanie było podstawą i silnym wsparciem rozwoju duchowego Aleksji. Można powiedzieć, że Aleksja była przykładem tego, co św. Josemaria Escriva de Balaguer głosił przez całe swoje życie: powszechnego powołania do świętości. W czasie audiencji, 9 maja 1979 r., Ojciec Święty Jan Paweł II złożył na czole Aleksji pocałunek i uczynił znak krzyża.

Aleksja była najmłodsza z siedmioro dzieci. Rodzice: Francisco i Moncha.

Kiedy jeszcze nie miała czternastu lat, 4 lutego 1985 r., wykryto u niej złośliwy nowotwór, który w krótkim czasie spowodował paraliż. Poddano ją czterem poważnym operacjom oraz niekończącej się serii bolesnych zabiegów, które z trwającej dziesięć miesięcy choroby uczyniły prawdziwą Drogę Krzyżową.

Aleksja od pierwszej chwili całkowicie zaakceptowała swoją chorobę ofiarowując swoje cierpienie i niesprawność fizyczną za Kościół, Papieża i bliźnich. Zdawała sobie sprawę, że w jej ręce trafił skarb, który rozdzielała z bezgraniczną hojnością, aż do całkowitego poświęcenia się: "Jezu, chcę się czuć dobrze, chcę wyzdrowieć, ale jeśli Ty nie chcesz, chcę tego, czego Ty chcesz".

Hart ducha, spokój i radość towarzyszyły Aleksji przez cały czas trwania choroby, stanowiąc uzupełnienie jej wiary, nadziei i miłości - cnót, których była przykładem aż do kresu życia. Naprawdę szczęśliwa, oddała duszę Bogu w Pampelunie 5 grudnia 1985 r., powtarzając dwa słowa: "jeszcze" i "tak". "Jeszcze", żeby nie przestawano mówić jej o Bogu, "tak", by potwierdzić zdanie, które powtarzała od dziecka: "Jezu, obym zawsze robiła to, czego Ty pragniesz".

Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny Aleksji rozpoczął się w Madrycie 14 kwietnia 1993 r. - uroczyste zamknięcie nastąpiło 1 czerwca 1994 r. W dniu 30 czerwca 1994 r. Proces otwarto w Rzymie, a 11 listopada tego samego roku Kongregacja ds. Kanonizacyjnych wydała Dekret o prawomocności Procesu.

Kościół w Madrycie św. Marcina z Tours gdzie od 2004 r. spoczywają jej doczesne szczątki.

W kwietniu 2004 r., na kilka dni przed 25. rocznicą Pierwszej Komunii św. Służebnicy Bożej Aleksji, jej doczesne szczątki zostały złożone w kościele pw. św. Marcina z Tours w Madrycie, który pełni również rolę diecezjalnego centrum eucharystycznego.

Więcej informacji