Sergei: Heiliging van werk in Rusland

Sergei, een 28-jarige historicus en Russisch-orthodoxe medewerker van Opus Dei, ontdekte de heilige Jozefmaria via Internet in zijn woonplaats Ryazan.

Sergei

Het immense geschenk van het leven dat God ons heeft gegeven, is slechts het begin van onze reis. Op onze weg naar het Koninkrijk van God zijn we allen gelijk, om het even in welk gezin we ook geboren zijn. Daarom is het zo belangrijk om ons af te vragen: 'Wie ben ik?' en 'Waarom ben ik hier?'

Bolide
Op een zekere dag vertelde een vriend mij: "Toen ik mijn doctoraalstudie aan de universiteit behaalde, dacht ik snel een belangrijk iemand te worden die spoedig in een bolide aan zou komen rijden en door de directeur van een of ander groot bedrijf zou worden verwelkomd met: 'We hebben op je gewacht, welkom in je nieuwe baan!' Toen de dagen echter verliepen, verscheen er geen auto en er gingen maanden voorbij voordat ik werk vond ... en niet eens het werk waarvoor ik had geleerd."

Ontevreden
Iets vergelijkbaars overkwam mij. Nadat ik mijn geschiedenisstudie afrondde, werkte ik enkele jaren parttime. In die periode schreef ik mijn proefschrift. Enkele maanden voor de verdediging van mijn proefschrift ontdekte ik het christelijk geloof. Sindsdien had ik het geluk een vaste baan te vinden en ik kan zeggen dat ik niet zo'n slecht leven had. Eigenlijk realiseerde ik me dat er iets miste. Ik vond zelden echt bevrediging in mijn werk. Ik dacht: "Ik kan betere en interessantere dingen doen, jammer dat mijn leidinggevenden dat anders zien." Deze ontevredenheid kon niet eeuwig blijven duren, dus begon ik te zoeken naar iets wat mij uit deze impasse kon redden om mijzelf echt te kunnen vinden.

Speciaal voor mij
Op zekere dag kwam ik op internet enkele passages tegen uit een boek van de heilige Jozefmaria. Het waren slechts enkele zinnen, maar genoeg om mijn aandacht te trekken. Het raakte mij. Ik had de indruk dat deze woorden speciaal voor mij waren geschreven. "Een jonge kerel schreef me: 'Mijn ideaal is zo groots dat alleen de zee het kan bevatten.' - Ik antwoordde: En het Tabernakel dan, dat zo - klein - is? En de - doodgewone - werkplaats van Nazareth dan? In de grootsheid van het gewone wacht Hij op ons!" (De Voor, nr. 486)

Ik heb wel eens afbeeldingen gezien van mensen, waarvan de afgebeelde persoon naar je kijkt en het er op lijkt dat de persoon je volgt als je van plaats verandert. Iets dergelijks overkwam mij. De heilige Jozefmaria schreef geen boeken 'voor iedereen', maar 'voor elk van ons', 'voor mij'.

Relevant
De zin zien in elke activiteit, zelfs al is die saai of routinematig, zou een onmiskenbare waarheid kunnen zijn, duizenden jaren oud. Maar als je woorden leest als: "Voor God is geen enkele bezigheid op zichzelf groot of klein. Alles krijgt de waarde van de Liefde waarmee het gedaan wordt," (De Voor, nr. 487) dan wordt deze waarheid in het hier en nu verbazingwekkend relevant.
Waarom
Toen ik eenmaal mijn werkhouding had veranderd, veranderde de kwaliteit van mijn werk en tevens mijn houding ten opzichte ervan. Veel belangrijker echter, mijn begrip voor het waarom ik werk veranderde. Naarmate ik mij meer in de boeken van de heilige Jozefmaria verdiepte, werd het voor mij onmogelijk om halfbakken werk te leveren of om het werk te doen om er maar vanaf te zijn, we werken immers voor God! Zoals Escrivá zegt: "Wij kunnen de Heer alleen maar aanbieden wat – binnen onze povere menselijke begrenzingen – volmaakt is, zonder smet, met zorg gerealiseerd." (Vrienden van God, nr. 55)

Op deze wijze heeft de heilige Jozefmaria mij geholpen 'mezelf te vinden', de zin van mijn activiteiten te ontdekken, en mijn werk in vrede uit te oefenen.