“Jullie, christelijke gezinnen, wat doen jullie? Hoe leven jullie? Wees een vlees met elkaar. Leg een christelijke getuigenis af van uw liefde, ook als jullie wat ruzie hebben gehad. Het is jullie verantwoordelijkheid om de samenleving duidelijk te maken, dat het gezin een christelijke weg is. Laat de anderen weten dat de echtelijke liefde de weerspiegeling is van een nog veel hogere liefde.”

Echtparen uit 43 landen vulden het hotel Parco dei Principi in Rome. De kinderen lopen tussen de rijen met stoelen heen en weer, de allerkleinsten liggen in hun kinderwagen. Onder de deelnemers aan het congres zijn vele jonge moeders en vaders, die in Rome met elkaar van gedachte willen wisselen over huwelijk en gezin.

In hun eigen land organiseren de meeste van hen cursussen over gezin en opvoeding, tezamen met en voor gezinnen uit hun vrienden- en kennissenkring. Hierbij worden praktische casussen besproken, die behulpzaam zijn bij het beter vorm te geven aan het gezinsleven en de mensen de vreugde overbrengen van de betekenis van het leven binnen een huwelijk en gezin. De berichten en ervaringen van echtparen uit heel de wereld laten zien hoe effectief en eenvoudig het is om op deze manier het gezinsleven vrolijker en vriendelijker te maken.

De organisatoren van het congres hadden de prelaat van het Opus Dei gevraagd om de deelnemers toe te spreken.

Bisschop Echevarría spreekt eerst over de belangrijke deugd van de trouw die men verkrijgt als men de voorkomende moeilijke situaties weet te overwinnen: “Hoe mooi is het om trouw te zijn. Het is het beste bewijs, dat we gebruik hebben gemaakt van onze vrijheid. Beheers je, wanneer je onverhoopt in boosheid en ongeduld vervalt. Wees elkaar voor altijd trouw en sta open voor het leven.”

Daarna spreekt de prelaat van het Opus Dei de aanwezigen moed in, om zich wederzijds te helpen steeds beter en geduldiger te worden: “De heilige Jozefmaria zei, dat jullie je echtgenoot inclusief de fouten moet liefhebben. Ga voor jezelf na hoe jullie je vrouw of je man kunt helpen. Als je ziet dat de ander deze of gene fouten heeft, heb dan de ander lief zoals die is. Accepteer de ander. Je zal de ander dan nog meer als de jouwe ervaren. Zo zijn ook de onvolkomenheden van jullie echtgenoten jullie behulpzaam om zelf beter te worden. (...) Maak niet te vaak ruzie: alleen wanneer het nodig is. En doe het niet in de nabijheid van de kinderen. Wie meent gelijk te hebben, moet de eerste zijn die vraagt om vergeving. Zo kunnen jullie na de ruzie elkaar weer in de armen sluiten. Bovendien is het beter als jullie de dingen niet uiten als jullie nog boos zijn. Heb geduld, wacht een tijdje en laat daarbij merken, dat je niet rancuneus bent.”

Ook beveelt bisschop Echevarría aan om de liefde voor de echtgenoot door kleine attenties te bevestigen: “Je kunt de jurk aantrekken of die stropdas omdoen, waarvan je weet dat de ander die erg bevalt. Toon interesse, vraag ernaar als de ander graag iets wil vertellen. ... Op deze manier voorkom je de grootste bedreiging van de liefde, die gevonden wordt in de sleur.”

En over de kinderen: “De hoofdopvoeders zijn jullie. Jullie voeden hen op door jullie voorbeeld, jullie blijheid, jullie stiptheid ... Als zij iets essentieels moeten leren, moeten jullie dat eerst zelf goed voorleven. Wanneer jullie bijvoorbeeld merken, dat jullie tegenover hen op een of ander puntje hebt vergist, biedt hen dan jullie verontschuldiging aan. Ze zullen jullie dan met andere ogen zien.”