Mevrouw Consuelo Santos Sanz, echtgenote van dokter Nevado en verpleegster (Almendralejo, 1.7.1993):

Al bij ons huwelijk in december 1962, herinner ik me de eerste afwijkingen door de herhaaldelijke blootstelling aan röntgenstraling.

In juni 1992 zag hij zich genoodzaakt op te houden met opereren, omdat hij het duidelijk niet meer kon. Ik herinner me dat hij die dag uitgebreide hyperkeratotische plaques had, afgewisseld door gebieden van hyperpigmentatie van de huid, en vooral had hij verschillende zweren op de rugzijde van zijn vingers; de belangrijkste – en degene die de meeste klachten veroorzaakte – was een uitgebreide zweer met ontsteking en verharding aan de randen, uitgestrekt over het gehele middelste vingerkootje van de linker middelvinger. Mijn man bedekte deze slecht uitziende zweren met gazen, die ik vaak voor hem wisselde.

Dokter Isidro Parra Ortiz, professor in de dermatologie en vriend van dokter Nevado sinds 1963 (Mérida, 2.7.1993):

De laatste keer dat ik de afwijkingen aan de handen had gezien, is ongeveer een jaar geleden, toen we elkaar bij een reünie van vrienden troffen. Op die dag viel het me op dat, behoudens de afwijkingen die al beschreven zijn en waarvan ik op de hoogte was, er een uitgebreide zweer op de boven- en binnenkant van het middelste kootje van de middelvinger van de linkerhand te zien was; klinisch gezien ging het hier duidelijk om een huidtumor. Met aandrang adviseerde ik hem dat hij de afwijking chirurgisch moest laten weghalen. Hij bekommerde er zich niet echt om en heeft zich niet laten behandelen.

Zuster Carmen Esqueta Cabello, religieuze van de Orde der Mercedariërs en verpleegster en medewerkster van dokter Nevado sinds 1962 (Jaén, 5.10.1993):

Langzamerhand kon hij alleen nog maar kleinere ingrepen verrichten. Hij stopte volledig met traumatologie en alle operaties waarbij röntgenstraling gebruikt wordt. Het enige wat hij nog deed waren kleinere breuken zetten en gipsen; totdat hij de chirurgie volledig vaarwel moest zeggen.

Dokter Manuel Nevado Rey (Almendralejo, 30.6.1993):

Begin November 1992 moest ik naar het Ministerie van Landbouw om enkele zaken te regelen die met mijn activiteiten als landbouwer te maken hebben. Het was voorzienigheid dat wij op het Ministerie, terwijl wij de persoon zochten met wie wij een afspraak hadden, Luis Eugenio Bernardo Carrascal ontmoetten, een landbouwkundig ingenieur die op het Ministerie werkt en die ons vriendelijk hielp terwijl wij zaten te wachten.

Ingenieur Luis Eugenio Bernardo Carrascal (Badajoz, 19.5.1994):

Bij het afscheid, nadat ik hen had geholpen, keek ik naar zijn handen en meteen vielen ze op, omdat ze compleet onder de wonden zaten. Ik vroeg hem wat er aan de hand was en hij zei dat hij al langere tijd leed aan een ernstige vorm van chronische radiodermatitis.

Met de beste bedoelingen ergens mee te kunnen helpen bood ik hem een prentje aan met het gebed tot de stichter van het Opus Dei, monseigneur Josemaría Escrivá de Balaguer, die enkele maanden tevoren zalig was verklaard – herinner ik mij gezegd te hebben – en ik nodigde hem uit zich onder zijn bescherming te stellen en te bidden voor de genezing van zijn handen.

Dokter Manuel Nevado Rey (Almendralejo, 30.6.1993):

Dat heb ik vanaf toen gedaan en enkele dagen later reisde ik naar Wenen om deel te nemen aan een medisch congres. Het maakte een enorme indruk op mij dat ik daar in alle kerken die ik bezocht, prentjes van de zalige Josemaría aantrof. Dit hielp mij om vaker zijn voorspraak in te roepen, zoals mij was aangeraden. Ik bad op informele wijze, ik beval me bij hem aan, zonder mij aan de letterlijke woorden van het prentje te houden. Maar soms heb ik ook het gebed van het prentje gebeden.

Mevrouw Consuelo Santos Sanz (Almendralejo, 1.7.1993) :

Ik zag dat de afwijkingen aan zijn handen in korte tijd sterk verbeterden. Hij vroeg me niet meer het gaas te wisselen en ik zag dat de diepe zweren geheeld waren en dat de hyperkeratotische plaques (dikke hoornlagen) verdwenen waren.

Dokter Manuel Nevado Rey (Almendralejo 30.6.1993):

Vanaf de dag dat ze me het prentje gaven en ik mijn toevlucht had genomen tot de voorspraak van de zalige Josemaría Escrivá, werden mijn handen steeds beter en in ongeveer 15 dagen verdwenen de afwijkingen volledig en zagen ze eruit zoals nu: volledig genezen.

Het is duidelijk dat deze genezing niet op natuurlijke wijze verklaard kan worden. Ik heb reeds gezegd dat radiodermatitis ongeneeslijk is en dat ik geen enkel medicament heb gebruikt. Het enige dat ik overwoog was een huidtransplantatie om de zweren dicht te krijgen, maar daar ben ik niet toe gekomen.

Dokter Isidro Parra Ortiz (Mérida, 2.7.1993):

Ik heb hen pas weer gezien en ik heb zijn handen onderzocht. Tot mijn grote verrassing was de afwijking die ik net heb beschreven verdwenen. De overige laesies die er nog waren zijn spontaan verdwenen, zonder specifiek behandeling.

Naar mijn ervaring, die ruim genoeg is met betrekking tot dit soort afwijkingen, is dit een onverwacht en onverklaarbaar beloop: het gewoonlijk beloop van radiodermatitis is chronisch en progressief, met uiteindelijk ontaarding en zeker geen genezing.

Ik heb nooit, bij geen enkele gelegenheid, een geval van spontane remissie meegemaakt. Gewoonlijk moet overgegaan worden tot amputatie van de vingers om de huidtumoren te behandelen die met de tijd verschijnen.

Ingenieur Luis Eugenio Bernardo Carrascal (Badajoz, 19.5.1994):

Enkele dagen voor Kerstmis, kreeg ik een telefoontje van deze meneer, dokter Nevado Rey. Hij vertelde mij met grote blijdschap dat de huidafwijkingen aan zijn handen volledig waren verdwenen. Hij schreef de genezing toe aan de tussenkomst van de zalige Josemaría Escrivá de Balaguer.

Dokter manuel Nevado Rey (Almendralejo 30.6.1993):

Ik was erg bang dat er uitzaaiingen zouden zijn, wat de prognose zeer slecht zou maken, maar dat is niet gebeurd. Wat er eenvoudigweg gebeurd is, is dat de radiodermatitis genas en dat ik het alleen maar kan toeschrijven aan de bemiddeling van de zalige Josemaría Escrivá de Balaguer.