Skoro tamci ludzie wpadają w zachwyt i wychwalają Cię z powodu kawałka chleba – jakkolwiek rozmnożenie chleba jest bardzo wielkim cudem – cóż powinniśmy zrobić my za te liczne dary, których nam udzielasz, a w szczególności za to, że sam oddajesz się nam bez zastrzeżeń w Eucharystii? (Kuźnia, 304)

Dobre dziecko: patrz, jak zakochani na tej ziemi całują kwiaty, listy, pamiątki od ukochanej osoby...! – A ty? Czy możesz kiedyś zapomnieć, że zawsze masz Go u swego boku... Jego samego!? – Jak mógłbyś zapomnieć o tym... że możesz Go spożywać? (Kuźnia, 305)

Zaglądaj często do kaplicy, by powiedzieć Jezusowi: oddaję się w Twoje ramiona. – Pozostaw u Jego stóp to, co masz: swoją nędzę! – W ten sposób, niezależnie od nawału spraw, które dźwigasz ze sobą, nigdy nie stracisz pokoju. (Kuźnia, 306)