Villa Borghese’s waterklok en Opus Dei

Leerlingen en docenten van Centro ELIS zijn gesteld geraakt op deze waterklok en helpen haar aan een nieuw leven. De burgemeester van Rome Veltroni sprak tijdens de feestelijke ingebruikname over “een omgeving waarin rijkelijk tijd is voor ons zelf, voor de omgang met elkaar en voor een levenswijze die open staat voor ontmoetingen.”

Rome. De oude waterklok heeft niet de allure van de klassieke oudheden. Het stamt uit de tijd waarin de ijzerarchitectuur een nieuwe elegantie in dienst van de techniek en machines schiep. Sommige stations getuigen daar nog van. Men zegt dat het uurwerk op de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1876 te bewonderen is geweest. Daarna kwam de ‘orologio del Pincio’ in het park van Villa Borghese. Jammer genoeg stond de klok sinds lange tijd stil en de schade leek onherstelbaar.

Zij functioneert nu weer!

Op het feest van Petrus en Paulus werd de waterklok feestelijk door de Romeinse socialistische burgemeester Walter Veltroni ingewijd.

De lezer zou zich kunnen afvragen waarom deze gebeurtenis met een couleur locale in de krant komt. Nee, het gaat niet om de sinds lange tijd verloren gegane kennis over hoe men de ‘orologio del Pincio’ repareren moet. Want met een paar honderd uren noest en solide handwerk gaat het ook.

Maar diegenen die zich hadden voorgenomen om de reparaties uit te voeren waren de leerlingen en leraren van de opleiding tot horlogemaker, mechaniek en smeedwerk van Centro ELIS. ELIS staat voor Educazione, Lavoro, Istruzione, Sport , voor Opvoeding, Werk, Opleiding, Sport . Het is een centrum voor vakopleidingen in de Romeinse sociale achterstandswijk Tiburtino. De zalige paus Johannes XXIII heeft ooit de oprichting van deze school toevertrouwd aan het Opus Dei. ELIS werd door paus Paulus VI in 1965 geopend in aanwezigheid van de heilige Jozefmaria.

Tijdens de receptie ter gelegenheid van de overdracht van de gerestaureerde waterklok aan de gemeente Rome, gaf de directeur van ELIS, Michele Crudele, voor journalisten en gasten enkele statistieken. De leerlingen hebben elf maanden lang aan de werkbank gewerkt en 82 metalen onderdelen gerepareerd of opnieuw gemaakt. Vier leraren en vele leerlingen zijn zo’n achttien maanden met het project bezig geweest. Bovendien wil men vanaf nu gratis zorgen voor de instandhouding van het monumentale uurwerk.

Aan de ene kant is de ELIS-directeur blij met het onderwijskundige succes van het geslaagde project. Nu kan de stad Rome het geld dat door deze vrijwillige inzet uitgespaard is, ook besteden aan de bejaardenhuizen en de kinderopvang, “zodat onze sociale betrokkenheid reikt van de alleroudsten tot de allerkleinsten.”

Aansporing tot juiste benadering van het leven

De burgemeester van Rome, Walter Veltroni, toonde zich bij de onthulling van de gedenkplaat bij het uurwerk verheugd: “Wij hebben jullie een van de juwelen van onze stad toevertrouwd en jullie hebben het gerestaureerd en teruggegeven.” De aanleiding van het feestje (een klok, een apparaat voor meting van de tijd) herinnerde hem aan een Afrikaans spreekwoord, dat hij als aansporing ziet voor de juiste besteding van het leven. “Een Afrikaan ziet bij ons de mensen rusteloos heen en weer rennen en merkt op: ‘Jullie hebben de klok, wij hebben de tijd.’ Toen deze klok werd gebouwd, was er nog veel tijd. En misschien lukt het om een samenleving te bewerkstelligen, waarin naast het tellen van de voortschrijdende minuten er rijkelijk tijd over blijft voor ons zelf, voor de omgang met elkaar en voor een levenswijze die open staat voor ontmoetingen. Als deze klok ons daartoe stimuleert, verdienen ook daarvoor de leerlingen en leraren van ELIS onze dank.”

Josef Arquer