Vickie Amulega woont in Nairobi, Kenia. Ze is moeder van vijf kinderen. Ze heeft twee volle banen: lerares en huisvrouw.
Het is halfzeven ‘s avonds. Onderweg naar huis denk ik na over wat ik moet schrijven. Ik kom bij de voordeur en terwijl ik in mijn tas naar de sleutel zoek, bedenk ik dat het wasgoed nog op de bleek ligt…
Terwijl ik naar binnen ga, snak ik ernaar even te gaan liggen. Ik ben aan het bijkomen van een virusinfectie en voel me nog zwakjes. De kinderen zijn hun huiswerk aan het maken. Ik roep: “Hallo! Alvaro, wil je alsjeblieft het raam dicht doen?” Ik leg mijn tas op bed en breng de groente die ik net gekocht heb naar de keuken. Daarna was ik meteen mijn handen en begin het avondeten te bereiden. “Wie moet er in bad?”
“Ik!” zegt Joe.
“Alvaro, heb je je gewassen? Potverdorie! Wat een vieze tafel! Maak die eens schoon. Gloria, kun jij de gordijnen dicht doen?”
“Mama”, zegt Lisa, “we moeten van de meester iets in kiswahili voorlezen aan onze ouders.” “Goed”, antwoord ik. “Bewaar maar even, dan kun je het aan papa voorlezen.”
Het is niet altijd gemakkelijk een gezin te hebben, maar dankzij de geest van het Opus Dei heb ik ideeën gekregen om te weten wat ik op ieder moment moet doen. Wat zegt de heilige Jozefmaria hierover? “Een kind gooit de deur met een klap dicht. Dan laat ik het terugkomen: “Doe de deur nu zachtjes open en weer dicht en zeg ondertussen: Jezus, ik hou van U” Of hij heeft zich pijn gedaan en dan zeg ik hem: “Offer dat maar aan Jezus op voor….” Dit komt niet van mezelf…: ik heb het van de stichter van het Opus Dei geleerd. Leg liefde in de kleine activiteiten van iedere dag, heeft hij gezegd, en ons aangespoord om dit goddelijk iets dat in de kleine dingen verborgen ligt te ontdekken.
Eindelijk is het eten klaar. De kinderen eten en bidden de rozenkrans. Dan besluit ik het uniform van de jongens voor de volgende dag te controleren. De korte broek van Joe zit vol winkelhaken. Ik leg hem apart om te naaien – de stapel groeit – en ik denk dat iets zo banaals als het zoeken van een draad in de goede kleur om een scheur te naaien belangrijk kan zijn. En zo zijn er zoveel details: ik sta op het punt een papiertje weg te gooien en bedenk dan dat de lege achterkant als klad gebruikt kan worden…, en hier ontdek ik wat de christelijke armoede inhoudt. De lijst is oneindig.
Mijn eerste ontmoeting met de heilige Jozefmaria had ik via een film. Ik was onder de indruk van zijn vreugde, zijn grote goedheid, zijn gevoel voor humor… Zijn woorden en onderrichtingen, zijn manier van leven, hebben heel mijn wezen gevormd en het is te hopen dat hij ook mijn gezin en veel anderen zo helpt.