Je geheel verliezen in kunst en God

Chris Afuba is beeldhouwer en leraar aan het Instituut voor Management en Technologie in Enugu (Nigeria). Hij is surnumerair lid van het Opus Dei.

Chris Afuba

Ik leerde het Opus Dei voor eerst kennen via en vriend. Toen ik op een dag met hem meereed vroeg hij plotseling, “Chris, heb je een leefplan?” Dat had ik niet, bovendien had ik zo’n vraag nooit eerder gehoord. Hij vervolgde en legde enkele aspecten van christelijke vroomheid uit, die mij erg zinnig leken. Zonder enige aarzeling ging ik ze in de praktijk brengen. Kort daarna begon ik de vormingsactiviteiten bij wonen in een centrum van het Opus Dei. Enkele jaren later vroeg ik toelating tot het Opus Dei als een surnumerair.

Wat mij vooral raakte van de leer van de heilige Jozefmaria was dat een persoon door zijn arbeid heilig kan worden. Het maakte op mij een diepe indruk. Ik ben een kunstenaar en ben enthousiast over mijn werk. Ik probeer ook om een goed christen te zijn en bid vaak voordat ik aan een kunstwerk begin, maar het feit dat het werk op zichzelf gebed kan zijn was geheel nieuw voor mij. Ik vond het zeer juist. Het hele concept van heiliging van de dagelijkse arbeid werd voor mij ogenblikkelijk duidelijk. Het was iets wat ik direct kon plaatsen.

Ooit vertelde een vriend van mij, terwijl hij toekeek hoe ik aan een beeld werkte, dat mijn gehele manier van werken een kunstwerk was. Als ik aan deze opmerking denk, zie ik het nu in een ander licht. Ik realiseerde dat ik moet werken en dat als een offer God aanbieden. Als ik aan een kunstwerk werk, probeer ik natuurlijk iedereen die ernaar kijkt te behagen: de indruk van een toeschouwer betekent veel voor mij.

Heilige Familie

Uiteindelijk zag ik in, terwijl ik tijdens mijn werk dacht aan de kijker, dat het nog belangrijker is om realiseren dat de belangrijkste van alle toeschouwers God is. Hij ziet de achterzijde van mijn reliëfs, de onderzijde van de gebeeldhouwde tafels. Ik leerde dat de inspanning om kleine details van mijn werk te perfectioneren, een essentieel deel vormt van de heiligheid die ik ook nastreef.

De kunst kan erg veel tijd in beslag nemen. Ik kan mijzelf geheel verliezen in een project waaraan ik werk. Vaak laat ik mij meeslepen en kan ik uren aan een stuk werken. Op dat soort momenten irriteer ik mij zelfs aan de kleinste afleidingen. Dit is een ander aspect waar de leer van de stichter van het Opus Dei mij erg heeft geholpen. Ik probeer God te vinden in die kleine afleidingen en draag de kleine ergernissen die ik op die momenten ervaar op. Elke deugd moet worden beleefd tijdens het werk, niet in het minst de zelfgave. Deze kleine afleidingen geven me nu de gelegenheid om God iets extra’s te bieden. Ofschoon ik tevoren die afleidingen zag als hinderlijk voor mijn werk, zijn die kleine offertjes die ik opdraag door mijzelf aan anderen te geven, eerder een mogelijkheid om mijn werk te perfectioneren dan te schaden.

Een innerlijk concept tot expressie te brengen is in de kunst erg belangrijk. Het is ook iets wat ik leerde tijdens de vormingsactiviteiten van het Opus Dei. Eerst het innerlijk leven en daarna apostolaat. Er zijn veel dingen waar ik God erg dankbaar voor ben, niet op de laatste plaats mijn roeping.

Chris Afuba (IMT, Enugu, Nigeria)